ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت خضرآباد به روش دراستیک

ورود آلاینده­های سطحی به منابع آب زیرزمینی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک که با محدودیت کمی و کیفی منابع آب مواجه هستند، از مشکلات جدی می­باشد. لذا شناخت مناطق آسیب­پذیر و هدایت برنامه­های توسعه به مناطق کم خطر از ضروریات دستیابی به توسعه پایدار در بخش مدیریت منابع آب می­باشد. از این رو در این پژوهش با توجه به ویژگی های هیدرولوژیکی و هیدروژئولوژیکی منطقه مورد مطالعه آسیب­پذیری آبخوان در مقابل عوامل آلاینده پهنه­بندی شده است. برای این منظور از مدل دراستیک و سیستم اصلاعات جغرافیایی برای پردازش و تجزیه و تحلیل کیفی آبخوان استفاده شده است. در مدل دراستیک از مشخصه­های موثر در ارزیابی آسیب­پذیری سفره آب زیرزمینی شامل عمق سطح ایستابی، تغذیه، جنس سفره، نوع خاک، شیب توپوگرافی، مواد تشکیل دهنده منطقه غیر اشباع و هدایت الکتریکی استفاده می شود که به صورت 7 لایه در نرم افزار arcview تهیه شدند و با وزن دهی و رتبه­بندی و تلفیق لایه­ها، نقشه نهایی آبخوان نسبت به آلودگی تهیه و شاخص دراستیک برای کل منطقه 45 تا 142 برآورد شد. مطالعات انجام شده نشان داد که 75/11% درصد از کل منطقه مطالعاتی شدیداٌ آسیب پذیر می باشد که عمدتا مناطق جنوبی و جنوب غربی قرار دارند و آسیب پذیری با شدت متوسط ( 99/42%) بیشترین سهم را در منطقه مطالعاتی به خود اختصاص داده است.